Δευτέρα 17 Οκτωβρίου 2011

Facebook: Η πρώτη social αγάπη του 'Ελληνα και παντοτινή!


Το Facebook έχει φτάσει πλέον στους 800.000.000 χρήστες σε όλο τον κόσμο και αυτός είναι ένας αριθμός που κάθε μέρα αυξάνεται… Και δεν αυξάνεται μόνο ο αριθμός των χρηστών, αλλά και αυτή καθ’αυτή η χρήση του, καθώς όλες οι ομάδες και οι ηλικίες γίνονται όσο πάει πιο … active και «ψαγμένες». Οι Έλληνες χρήστες έχουν φτάσει τους 1.500.000, αριθμός καθόλου μικρός, αν φανταστούμε ότι είμαστε μια γηραιά χώρα, που η πλειοψηφία των κατοίκων ακούει «ποντίκι» και τρέχει να βάλει φάκα στην ντουλάπα.
Έπειτα από μια μικρής διάρκειας σκέψη, ανάλυση των προσωπικών μου εμπειριών, αλλά και βαθειά αγάπη για αυτό το μικρό «διαβολάκι» που έχει μπει στη ζωή μας (για να μην πω έχει γίνει η ζωή μας), αποφάσισα να καταγράψω γιατί, κατά τη δική μου γνώμη, οι Έλληνες έχουμε πλέον εθιστεί στο Facebook.

-Είμαστε κουτσομπόληδες. Ελάτε τώρα, «να κρατήσεις επαφή με τους συμμαθητές σου»! Πφφφφ… αν ήθελα θα είχα κρατήσει επαφή. Εδώ είδα κι έπαθα να τους ξεφορτωθώ τους περισσότερους. Αυτό που σημαίνει «κρατάω επαφή» είναι ότι θέλεις απλά να δεις ποιος παντρεύτηκε ποια, ποια έχει παχύνει και έχει ασχημύνει, ποιος βγάζει πολλά λεφτά από τη δουλειά του… Γενικά να έχεις ένα θέμα να συζητάς όταν βγαίνεις με τους φίλους σου από το σχολείο. Κουτσομπολιό λοιπόν…

-Για να βρεις το έτερον ήμισυ (που δεν θα σε έχει καθόλου σε εκτίμηση αν σε δει από κοντά και όχι από τη φωτογραφία που έχεις κάνει ζουμ στα ζουμερά χειλάκια σου με το τελευταίο λιπ γκλος που αγόρασες). Όπως όλοι οι προπομποί του facebook, συμπεριλαμβανομένων των chat rooms, όλοι είχαν ως στόχο να βρεις ερωτικό σύντροφο. It’s all about sex. Και το cyber-κυνήγι πάλι κυνήγι είναι. Και μάλιστα χωρίς θύματα, τις περισσότερες φορές.


-Γιατί μας αρέσει να λέμε ψέματα! Το βασίλειο του ψέματος έχει το παλάτι του στο Facebook. Ο κάθε πικραμένος έχει την ιστορία του. Τη φανταστική του ιστορία. Είμαι ψηλή, μελαχρινή, σπουδάζω Ψυχολογία (ή δουλεύω σε μια τέλεια επιχείρηση με πολλά trendy τυπάκια σαν εμένα), στον ελεύθερο μου χρόνο παίζω άρπα, ασχολούμαι με φιλανθρωπίες, η αγαπημένη μου μουσική είναι ο Bach, αγαπημένη μου ταινία το Μαθήματα Πιάνου, σειρές στην τηλεόραση δεν βλέπω γιατί η τηλεόραση είναι ένα σκουπίδι, και είμαι σε Open Relationship.
Επίσης, βγαίνω κάθε βράδυ, και ανεβάζω φωτογραφίες με όλα μου τα φιλαράκια σε στιγμές ξέφρενου γλεντιού. Επίσης, κάνω πολύ συχνά shopping therapy και φωτογραφίζω τις αγορές μου και είμαι τρελό cyber freak, όλη την ώρα κάνω posts, ανεβάζω αρχεία για να τα μοιραστώ με τα σούπερ φιλαράκια μου και ναι!!! Είμαι ευτυχισμένη! Όλες οι φωτογραφίες μου είναι αγκαλιά με το Laptop, Iphone, Ipad και I’m so proud! Μα ποια είσαι τελοσπάντων κοπελιά; Θα σου πω εγώ ποια είσαι:
Ψηλή και μελαχρινή μπορεί να είσαι, αλλά αυτό δεν είναι ενδεικτικό ότι δεν είσαι μπάζο. Σπουδάζεις κάτι που ούτε εσύ ξέρεις τι είναι και πού θα οδηγήσει στο μέλλον (ή δουλεύεις σε μια δουλεία όπως όλοι μας, που σε πληρώνει ψίχουλα και δεν βγάζεις το μήνα, οι συνάδελφοί σου, δε, σε θάβουν πίσω απ’ την πλάτη σου). Ελεύθερο χρόνο, όταν έχεις παίζεις Farmville ή στην καλύτερη διαβάζεις ωροσκόπιο. Η μόνη φιλανθρωπία που ασχολείσαι είναι όταν διαβάζεις ένα περιοδικό και δείχνει την Αντζελίνα Τζολί στην Αφρική με τα παιδάκια. Αγαπημένη μουσική είναι ο Bas Bas Bas o Paraskevas. Αγαπημένη ταινία το Sex and The City. Τις σειρές στην τηλεόραση τις βλέπεις όλες σαν αποχαυνωμένο. Είσαι open στο να κάνεις relationship αλλά δεν το βλέπω… Κάθε βράδυ δεν βγαίνεις που να χτυπιέσαι.. Απλά έχεις ξεσηκώσει όλες τις φωτογραφίες από τα παλιά, μέχρι και από την πενθήμερη, και τις ανεβάζεις. Με τους μισούς δεν μιλιέσαι φυσικά. Δεν έχεις μία για να κάνεις shopping therapy και το ipad δεν είναι δικό σου, η φωτογραφία είναι τραβηγμένη στο Πλαίσιο! Hello!!! Φαίνεται το Logo πίσω σου!!!

-Είμαστε τσιγκούνηδες: Τι ωραία με το Facebook, στέλνεις εκεί στο inbox του άλλου ένα Χρόνια Πολλά και ένα emoticon και καθάρισες.
Επίσης, δεν υπάρχει σάλιο για να βγεις έξω, οπότε βγαίνεις μέσα. Μήπως τελικά το “log” είναι συνώνυμο του «go»; Χμ… Καλό…

-Βαριόμαστε του θανατά να κάνουμε ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ!!! Η απόλυτη αποστασιοποίηση από οτιδήποτε. Δεν θέλεις ούτε να βγαίνεις, ούτε να μιλάς, ούτε να ντύνεσαι και να ετοιμάζεσαι. Ακόμη και να μιλήσεις στο fb, είσαι ένα κουμπί μακριά από την ησυχία σου. Μετά λες το κλασικό: Αχ ρε έπεσε το ίντερνετ ξαφνικά, sorry, μιλάμε αύριο. Και φυσικά μπαίνεις σε status Appear Offline, γιατί μπορεί ανά πάσα στιγμή να μπει το γκομενάκι που έκανες φίλο χτες και θέλεις να του μιλήσεις.

-Είμαστε νάρκισσοι και νομίζουμε ότι όοοοοολος ο κόσμος γυρίζει γύρω από το κεφαλάκι μας. Πείτε μου πόση χαρά παίρνετε όταν δείτε ότι σας έχουν κάνει Like πολλοί άνθρωποι;; Δεν ανεβαίνει η αυτοπεποίθησή σας; Δεν νιώθετε ότι είστε famous και trendy και ουάου;;; Επίσης, αυτή η μανία να λέμε πού είμαστε, με ποιόν, τι τρώμε και να και η φωτογραφία close up του μπαρμπουνιού… Ποιόν νοιάζει πραγματικά, δεν ξέρω (αλλά οκ το κάνω κι εγώ).

Φοβάμαι ότι αν συνεχίσω να γράφω θα καλύψω όλες τις σελίδες και θα με μισήσουν οι συblogites μου. Άσε που μπορεί να μου κάνουν και κανένα unlike στις φωτογραφίες μου και μετά… τι θα πούνε οι mutual; Με τη μούτρα θα κάνω status update και θα ανεβάσω το αγαπημένο μου τραγούδι ενώ η κατακραυγή του κόσμου θα περιμένει στη γωνία;

Ελπίζω να Like το άρθρο μου και φυσικά feel more than free να προσθέσετε κι εσείς τις δικές σας εκδοχές!

Πολλές διαδικτυακές καληνύχτες!

P.S. Την επόμενη φορά που θα δω φωτογραφία προφίλ και στο background φαίνονται τα πλακάκια της τουαλέτας, θα κάνω report of abuse! Ρε παιδιά, έλεος, τόσα μέρη υπάρχουν να βγάλετε φωτογραφία… στη λεκάνη;!;!;! Δηλαδή τι θα σκεφτεί όποιος σας δει εκεί μέσα, ότι σας ανέβηκαν τα οιστρογόνα και η τεστοστερόνη την ώρα που πιέζατε το αποσμητικό της τουαλέτας;;;;

3 σχόλια:

newscock είπε...

Η αλήθεια είναι ότι έχει μπεί για τα καλά στην ζωή μας το Facebook… ο καθένας «μπαίνει» για διαφορετικό λόγω και σκοπό και φυσικά είναι ο καθρέφτης της σημερινής μας κοινωνίας. Το θέμα είναι πώς το χειρίζεται κάποιος και πόσο θέλει να εκτεθεί σε αυτό. Τώρα αν ο άλλος γουστάρει να τον δούμε την ώρα που βρίσκεται στον χώρο, που και ο βασιλιάς μόνος του πήγαινε… είναι άλλο θέμα… όσο για το κουτσομπολιό… ε, ναι λοιπόν είναι η καλύτερη κλειδαρότρυπα… πώς να το κάνουμε τώρα…

Teo είπε...

Δεν ξέρω απο που πηγάζει αυτή η ανάγκη των ανθρώπων. Το Facebook είναι φοβερό case για διπλωματική ψυχιάτρων. Ότι και να είναι πάντως είναι κοινό για όλες τις ράτσες και θα έλεγα ότι όσο πιο καπιταλιστικά-προοδευτικός λαός τόσο και πιο γρήγορα εθίζεται.


Δεν είμαι στο fb αλλά είμαι σε άλλα Social networks, και έχω την εντύπωση ότι όσο πιο πολύ βγάζεις τη ζωή σου στη φόρα με τα social media τόσο πιο πολύ χρειάζεσαι να εκτίθεσαι μέσα από αυτά. Φαινόμενο που μόνο ο εθισμός δημιουργεί.

Και όσο πιο πολύ εκτίθεσαι τόσο πιο εγκλωβισμένος νιώθεις.

parso είπε...

Μοναξιά...η απόλυτη μοναξιά,υπάρχουν άνθρωποι που αναζητούν σύντροφο μέσα από αυτά τα social networks.Είναι τραγικό όλοι έχουν κλειστεί στα σπίτια τους πίσω από μια οθόνη και νομίζουν ότι ζουν!Στην πραγματικότητα αυτό είναι η κατάντια της ανθρωπότητας.Δεν φλερτάρει κανείς,δεν διεκδικεί κανείς τπτ,δεν ζει κανείς.Φτιάχνουν ζωές και χαρακτήρες ονειρικά πλασμένους και ζουν μέσα από αυτούς...Υπάρχει βέβαια και η άλλη πλευρά...κοιτάξτε με έχω σχέση, παντρεύτηκα,έχω παιδιά!!!Σας το λέω για να ζηλέψετε!!!

About "Ιστορίες Πόλης"

Μια Παρέα αρθρογραφεί ερασιτεχνικά παρουσιάζοντας την Ελλάδα του 2011 μέσα από τα μάτια των μελών της.

Share this Blog

Blog Archive