Παρασκευή 14 Οκτωβρίου 2011

Η Κούκλα της Βιτρίνας.


Σας παρακολουθώ για ώρες…. Βλέπω στα μάτια σας την χαρά, τον πόνο, την θλίψη, χωρίς να μπορώ να κάνω κάτι γι αυτό. Πολλές φορές σκέφτομαι, πώς αν είχα και εγώ ζωή, θα πέρναγα αυτά που περνάτε και εσείς τώρα. Θα ένιωθα την ίδια ανασφάλεια και τον ίδιο φόβο. Για εμένα δεν αλλάζει τίποτα.
Μόνο τα ρούχα μου αλλάζουν… Η έκφραση πάντα ίδια….
Άλλοι στέκονται για λίγο, με κοιτούν και χαμογελούν και άλλοι απλά προσπερνούν χωρίς να μου ρίξουν μια ματιά. Είμαι η κούκλα της βιτρίνας
Κάποτε ένιωθα ωραία, νόμιζα πως όλες οι γυναίκες με ζήλευαν για το ντύσιμο μου και γι αυτό έτρεχαν να αγοράσουν ότι φοράω…. Τώρα τα πράγματα έχουν αλλάξει…. Απλά με κοιτούν.
Νιώθω πως δεν προσφέρω τίποτα, πώς ότι και να φορέσω θα είναι απλά για να κρύψω τη γύμνια του κορμιού μου.
Ποτέ δεν με ρώτησαν τί θα ήθελα πραγματικά να κάνω… Εσείς όμως είχατε την επιλογή για να φτιάξετε το μέλλον σας…
Ποτέ δεν με άφησαν να βγω έξω από τον όμορφο, γυάλινο κόσμο μου… Εσείς καταφέρατε να τον σπάσατε…
Δεν ξέρω αν είμαι σε καλύτερη μοίρα από εσάς, ξέρω όμως ότι εσείς μπορείτε να αντιδράσετε…
Εγώ θα στέκομαι και πάλι εδώ να σας κοιτώ, χωρίς να συμμετέχω… Γιατί εγώ είμαι απλά η κούκλα της βιτρίνας.
Σε λίγες μέρες το κατάστημα κλείνει. Θα βρεθώ σε μια σκοτεινή αποθήκη μαζί με άλλες κούκλες χωρίς όμορφα ρούχα και κοσμήματα… Και πάλι όμως θα χαμογελώ… γιατί έτσι είμαι «μαθημένη».
Αυτή είναι η διαφορά μας… Δεν θα μπορέσω να σταθώ και πάλι στα πόδια μου αν δεν με τοποθετήσει κάποιος άλλος, ενώ εσείς δεν χρειάζεστε δεκανίκια.
Άρα είστε σε καλύτερη μοίρα από εμένα… Εγώ είμαι απλά, η κούκλα της βιτρίνας

1 σχόλια:

Teo είπε...

Η αλήθεια είναι ότι και εμείς νιώθουμε στην καθημερινότητα μας λίγο-πολύ σαν κούκλες σε βιτρίνα. Κάποιοι διακοσμούν το σκηνικό στο οποίο βρισκόμαστε, μας ντύνουν με λίγα ή πολλά ρούχα, κανονίζουν τα πάντα, και εμείς πρέπει απλά κάθε μέρα να είμαστε εκεί και να υπομένουμε το γούστο και τις επιλογές τους.

Όμως πράγματι εμείς δεν είμαστε κούκλες έχουμε το δικαίωμα της επιλογής, παρόλα αυτά σπάνια το εξασκούμε. Καιρός να βγούμε απ τη βιτρίνα μας.

About "Ιστορίες Πόλης"

Μια Παρέα αρθρογραφεί ερασιτεχνικά παρουσιάζοντας την Ελλάδα του 2011 μέσα από τα μάτια των μελών της.

Share this Blog

Blog Archive